Christchurch en weer naar huis

Christchurch en weer naar huis

Zaterdag 11 januari
Vandaag is het de dag van afscheid nemen van Nieuw Zeeland.
Nadat we zijn uitgecheckt, gaan we naar het centrum van Christchurch. Je kunt hier niet echt meer spreken van een centrum, want de flinke aardbeving van 22 februari 2011 heeft behoorlijke schade aangericht. We zien veel terreinen die met de grond gelijk gemaakt en afgezet zijn d.m.v. hekken. De kathedraal is in totaal nu al 3x getroffen door aardbevingen en daar valt nu echt niet zoveel meer van te maken. Bedrijven, winkels, hotels die onbruikbaar geworden zijn, het is triest om te zien. We spreken een Nederlander (we schatten hem midden 60) die hier in Christchurch als kind met zijn ouders kwam wonen en zijn huis net pas weer heeft opgeknapt voor 250.000 dollar. Hij vertelt dat hij doodsbang is na deze laatste beving. Veel mensen zijn failliet geraakt. De mensen hebben er wel weer wat van gemaakt, want er staan nu noodgebouwen voor winkels, koffie- en theehuisjes e.d. En eerlijk gezegd hebben we in heel Nieuw-Zeeland nog nergens zo'n gezellig winkelgebied gezien. Hier en daar zien we straattheater en genieten van de zang van straatmuzikanten. De hekken waarmee ze de bouwvallen hebben afgezet, zijn van een soort gaas waarin ze met heel grote, plastic ministek allerlei vrolijk gekleurde figuren hebben gemaakt. Midden op een plein staat een groot, hoog stuk gaas, waarin allemaal grote stenen gestopt zijn. Op iedere steen staat iets geschreven ter nagedachtenis aan de overleden mensen van de ramp. Indrukwekkend! We voelen ons wel van die ramptoeristen...hmmm, het is even niet anders.
We gaan voor het laatst op een terrasje zitten en rijden dan om 14.30 uur naar de luchthaven. En dan gaan we de lucht in. Zin om weer naar huis te gaan, ruiken deze paarden hun stal.
In Sydney skypen we nog even met Guus, want het is wel een leuk idee natuurlijk dat we weer in Australie zijn. Ook proberen we te Facetimen met Jessica en Madelief. Maar ja, zaterdagochtend 10.00 uur, hoe bedenken we dat nou toch....die liggen nog op 1 oor natuurlijk. Evelien heeft dienst maar met Rammesh lukt het wel. Hij is samen met Laila bij AH de zaterdagboodschappen aan het doen. We hebben het daarom maar even kort gehouden ;) maar wat heerlijk om die kleine te zien lachen en 'dag opa, dag oma' te horen zeggen. Dat maakt de trek naar Nederland natuurlijk nog groter.

Om 21.45 Sydney tijd vliegen we verder naar Dubai om van daaruit door te vliegen naar Amsterdam. En als we zondag in de middag op Schiphol aankomen, staat een delegatie van onze (klein)kinderen op ons te wachten. Wat gezellig en
WAT HEERLIJK OM WEER THUIS TE ZIJN!